Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English

2 Poems contain great cry

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.39-10.39

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.39

German Translation

[1] یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

[2] آن جوان بخت که می‌زد رقم خیر و قبول
بنده پیر ندانم ز چه آزاد نکرد

[3] کاغذین جامه به خوناب بشویم که فلک
رهنمونیم به پای علم داد نکرد

[4] دل به امید صدایی که مگر در تو رسد
ناله‌ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد

[5] سایه تا بازگرفتی ز چمن مرغ سحر
آشیان در شکن طره شمشاد نکرد

[6] شاید ار پیک صبا از تو بیاموزد کار
زان که چالاکتر از این حرکت باد نکرد

[7] کلک مشاطه صنعش نکشد نقش مراد
هر که اقرار بدین حسن خداداد نکرد

[8] مطربا پرده بگردان و بزن راه عراق
که بدین راه بشد یار و ز ما یاد نکرد

[9] غزلیات عراقیست سرود حافظ
که شنید این ره دلسوز که فریاد نکرد

[1] Memory be of that one ,who ,at the time of journeying memory of us made not
Who ,by farewell ,joyous our grief - stricken heart made not .

[2] That one of youthful fortune ,that dashed the writing of good acceptance ,
I know not why the old slave ,free he made not .

[3] The papery garment ,we wash in bloody water .For ,the sky ,
My guidance to the standard of justice ,made not .

[4] In the hope that perchance a great cry may reach Thee ,the heart
Made in this desert mountain ,cries that Farhad made not .

[5] Since the bird of the sward had taken its shadow from the sward ,
Its nest in the curl of the tress of the box - tree ,it made not .

[6] If from Thee ,the footman of the east wind will learn work it is possible
For movement ,swifter than this ,the wind made not .

[7] The reed of the attirer of nature draweth not the picture of desire of him
Who as to this beauty ,God - given ,confession made not .

[8] O Minstrel change the note ,and strike the path ,of Irak
For ,in this path ,the true Beloved went and of us recollection made not .

[9] The ghazals of Irak are the songs of Hafiz
This heart - consuming path ,who heard ,who lamentation made not .

[1] Denk daran, daß, als er gieng, Er aus mir gar nichts gemacht, Daß mit keinem Abschiedswort, Er mein Herz hat froh gemacht.

[2] Diese junge Sohn des Glücks, Der des Guten viel versprach, Warum hat er mich, der Alt', Lang ihm dien', nicht freygemacht?

[3] Waschen will ich jetzt mit Blut, Den papierenen Kaftan, Denn der Himmel hat uns nicht, Zu dem Rechte Weg gemacht.

[4] In der Hoffnung einen Ton, Zu vernehmen macht das Herz, Mehr Geschrey und Klaggetön, Als Ferhad am Berg gemacht.

[5] Seit du deines Schattensbild, Dieser Flur entzogen hast, Hat die Nachtigall kein Nest, Auf des Buxes Stamm gemacht.

[6] Selbst der Ostwind könnte kühn, In die Schule geh'n zu dir, Schnellere Bewegungen, Hat er sicher nie gemacht.

[7] Gottes Wunderfeder schreibt, Keinem seine Wünsche zu, Der nicht von dem Reiz des Freunds, Das Bekenntniß hat gemacht.

[8] Flötenspieler spiele mir, Nur die Weise von Irak, Denn dahin entfloh der Freund, Der kein Lebewohl gemacht.

[9] Die Gasel' Hafisens sind, Reine Töne aus Irack, Welchen, der sie angehöret, Haben sie nicht weich gemacht?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.8-4.8

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.8

German Translation

[1] چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست

[2] سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید
تبارک الله از این فتنه‌ها که در سر ماست

[3] در اندرون من خسته دل ندانم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

[4] دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب
بنال هان که از این پرده کار ما به نواست

[5] مرا به کار جهان هرگز التفات نبود
رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست

[6] نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دل من
خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست

[7] چنین که صومعه آلوده شد ز خون دلم
گرم به باده بشویید حق به دست شماست

[8] از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند
که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست

[9] چه ساز بود که در پرده می‌زد آن مطرب
که رفت عمر و هنوزم دماغ پر ز هواست

[10] ندای عشق تو دیشب در اندرون دادند
فضای سینه حافظ هنوز پر ز صداست

[1] O Heart - ravisher thou art not a speech - recogniser .Here ,the fault is :
When thou hearest the speech of people' of heart speak not saying : A fault it is .

[2] Neither to this world ,nor to the next world ,boweth my head filled with great ideas
Blessed be God for this tumult that ,in our head ,is .

[3] Within this shattered heart ,I know not who is .
For ,I am silent and in clamour and tumult ,it my heart ,in which is the true Beloved is .

[4] Forth from the screen ,went my heart .O Minstrel where art thou
Ho sing .For ,on account of this note ,in melody ,our work is .

[5] To the world's work ,never was attention mine
In my sight ,Thy face its happy adorner thus is .

[6] From a crude fancy that I mature ,nights I have not slept
Wine - sickness of a hundred nights ,I have the wine - house ,where is

[7] With my heart's blood ,thus it is that the cloister became stained
If ye wash me in ruddy wine ,lawful at your hand it is

[8] In the cloister of the magians ,me dear they hold for the reason
That ,in our heart ,a fire that dieth not ever is .

[9] What was the melody that ,last night ,the minstrel played
Life passed and yet ,full of that melody ,my brain is

[10] Last night ,within my heart ,the announcement of love for Thee ,they gave
Yet ,with desire ,full of that voice ,the plain of my heart is

[11] Last night ,within us ,was the wine - ache of love for Thee
The time of worship ,where is The time of the place of prayer what is .

[12] From that time when the cry of the true Beloved reached Hafiz .
With desire ,full of the resounding cry ,the mountain of his heart yet is .

[1] Du fassest, Freundin, nicht das Wort, Hier liegt der Fehler. Hörst du's von einem Mann von Herz, Sag' nicht dies ist ein Fehler.

[2] Es biegt mein Kopf sich diesem nicht, Nicht and'rem Leben, Gesegnet sey der Herr für Zwist, Der mir im Kopfe lieget.

[3] Ich weiß nicht wer das kranke Herz Wohl mag bewohnen, Still bin ich doch, darinnen ist, Beständig Zank und Lärmen.

[4] Dem Schleier ist mein Herz entflohn, Wo bist du, Sänger? O sing', es bringt noch dieser Ton, Vielleicht mein Herz zurechte.

[5] Von jeher hatt' ich nichts zu thun, Mit Weltgeschäften, Dein Angesicht hat mir die Welt, Geschmückt für meine Augen.

[6] Wie oft hab' ich ob deinem Bild, Kein Aug' geschlossen, Durch hundert Nächte trink ich Wein, Wo aber ist die Schenke?

[7] Es ist die Zelle zwar befleckt, Vom Blut des Herzens, Wenn du mit Wein sie waschen willst, Hast du das Recht in Händen.

[8] Es brennt in meinem Herzen Gluth, Die nie verlöschet, Deßwegen werd' ich hoch geschätzt, Im Kloster unsers Wirthes.

[9] Wie, trillerte uns gestern wohl, In Schlaf der Sänger? Daß mir der Lebenshauch entfloh, Daß heut das Hirn noch voll ist. Man gab dem Herzen gestern Ruf, Von deiner Liebe, Aus Sehnsucht ist deßhalb die Brust, Gefüllt mit Sang und Klange.

[10] Seitdem, als zu Hafisen kam, Der Ton des Liebchens, Ward aus Begier des Herzens Berg, Erfüllt vom Wiederhalle.